ព្រះពុទ្ធសាសនាគឺជាសាសនាមួយ ដែលមានដើមកំណើតនៅ ប្រទេសឥណ្ឌាប្រមាណជាង២៥៥៨ ឆ្នាំមកហើយ។
ហើយពុទ្ធសាសនាបានផ្សាយភាយស្ទើរពាសពេញពិភពលោក ក្នុងនោះប្រទេសកម្ពុជាមួយក៏ទទួលកាន់នឹងគោរពតាម
មាគ៌ាសាសនាព្រះពុទ្ធផងដែរ គឺសាសនាមួយនេះបានចូលមកក្នុងប្រទេសកម្ពុជាក្នុងអំឡុងដើមសតវត្សទីមួយនៃ គ្រិស្ដ
សករាជ ពុទ្ធសាសនាមានឥទ្ធិពលមកលើសង្គមខ្មែររហូតមកដល់សម័យបច្ចុប្បន្ន មានអ្នកគោរពប្រតិបត្តិប្រមាណជា
៩៥%នៃប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជា ព្រមគ្នានោះពុទ្ធសាសនាត្រូវចាត់ជាសាសនារបស់រដ្ឋដែលមានចែងក្នុងរដ្ឋធម្មនុញ្ញ ត្រង់
ជំពូកទី ៣ ស្ដីអំពីសិទ្ធិ និងករណីកិច្ចរបស់ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរមាត្រា ៤៣ ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរទាំងពីរភេទ មានសិទ្ធិពេញទី
ខាងជំនឿ។ សេរីភាពខាងជំនឿ និង ការប្រតិបត្តិខាងផ្លូវសាសនា ត្រូវបានរដ្ឋធានាក្នុងល័ក្ខខ័ណ្ឌដែលមិនប៉ះពាល់ដល់
ជំនឿ ឬសាសនាដ៏ទៃទៀត ដល់សណា្ដប់ធ្នាប់ និងសុខសាធារណៈ។ ព្រះពុទ្ធសាសនា ជាសាសនារបស់រដ្ឋ។

      នៅក្នុងព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាទិន្ន័យក្នុងឆ្នាំ២០០៦មានវត្តអារាមចំនួន៤១៣៥ អាស្រម៧៣ និងមានព្រះសង្ឃចំនួន
៥៧៥០៦អង្គ។ ព្រះពុទ្ធសាសនាជាសាសនារបស់រដ្ឋ វត្តក៏មាន ព្រះសង្ឃក៏មាន ការបួសក៏មានជារៀងរាល់ឆ្នាំគ្រាន់តែមាន
បួសមានតិច និងបួសច្រើនតែប៉ុណ្ណោះ ជាទូទៅក្នុងសង្គមខ្មែរ មិនថាកាលពីដើម ឬសព្វថ្ងៃនោះទេការចូលខ្លួន ឬការបញ្ជូន
កូនទៅសិក្សាក្នុងវត្តអារាម ក៏ដូចជាការបំបួសកូនក្នុងសំណាក់ព្រះពុទ្ធសាសនាតែម្ដង ហើយថាតើការបួសជាព្រះសង្ឃមាន
អត្តប្រយោជន៍អ្វីដល់សង្គមខ្មែរ?

        ដើម្បីបញ្ជាក់ពីហេតុផលមួយចំនួនដែលតែងតែឮ ពីសំណាក់ជនមួយចំនួនបានលើកឡើងពីបញ្ហានេះ យើងសូម
លើកឡើងធ្វើការបង្ហាញនូវចំណុចខ្លះៗរួមមាន ៖ ការបួសជាព្រះសង្ឃតំណាងឲ្យសុខសន្តិភាព ក្នុងពុទ្ធសាសនាត្រូវបាន
គេចាត់ទុកថាជាសាសនាសនិ្តភាព ព្រះសង្ឃតំណាងឲ្យការមិនប្រើហឹង្សា ព្រះសង្ឃជាម្លប់ជាទីពឹងនៃបណ្ដាលជនដែល
ចង់ជម្រៈនូវការលះបង់ លោភ ទោសៈ។ ម្យ៉ាងទៀត ការបួស គឺជាការតំណាងឲ្យការសាមគ្គីភាពជាតិខ្មែរទាំងមូល ដោយ
ហេតុថាពេលមានព្រះសង្ឃប្រជាពលរដ្ឋដែលជាអ្នកគោរពពុទ្ធសាសនា នាំគ្នាជួបជុំគ្នាជាកំលាំងមួយ ធ្វើសមកម្មរួមក្នុងការ
កសាងសំណង់ ឬពិភាក្សាដោះស្រាយបញ្ហារួមក្នុងវត្ត ព្រះសង្ឃ និងវត្តនេះហើយដែលជាកន្លែងសាមគ្គីភាព រវាងពលរដ្ឋខ្មែរ។

      ការសាងផ្នួសជាព្រះសង្ឃ គឺអាចជួយខ្លួនឯង គ្រួសារ និងសង្គមជាតិបានដែរដឹងរួមមកហើយថាពលរដ្ឋខ្មែររស់នៅ
ក្រោមបន្ទាត់ក្រីក្រជាច្រើន គ្មានលទ្ធភាពទៅសាសា ឬធ្វើកិច្ចការដែលសំខាន់បានឡើយ ក៏ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីបានបួសជាព្រះ
សង្ឃ មានលទ្ធភាពសិក្សាបានខ្ពស់ មានចំណេះដឹងច្រើន អាចជួយខ្លួនព្រះអង្គ គ្រួសារ ក៏ដូចជាជួយសង្គមជាតិបានមួយ
កំរិតធំ។ លើពីនេះទៅទៀត ការថ្វាយខ្លួនបួសក្នុងសំណាក់ព្រះសាសនា គឺអ្នកដែលសិក្សានូវទ្រឹស្តីសាសនាបានច្រើនហើយ
ក្លាយខ្លួនជាគ្រូពេទ្យដ៏វិសេស ខាងព្យាបាលអ្នកមានរោគវិបត្តិផ្លូវចិត្ត ធ្វើឲ្យមនុស្សមានធម៌សណ្ដុះប្រណីច្រើនក្នុងខ្លួន។ ជា
ពិសេសលើនេះទៅទៀត ព្រះសង្ឃគឺជាអង្គការមនុស្សធម៌មួយដែលមិនទាមទាររកប្រាក់កម្រៃ ចុះជួយកាងារសង្គម តួយ៉ាង
ធ្វើការអប់រំមនុស្សគ្រប់ជាន់ថ្នាក់ឲ្យរស់ក្នុងលក្ខណៈដ៏សមស្របពោលគឺមិនធ្វើអំពើអាក្រក់ កសាងស្ពាន ផ្លូវ ក៏ដូចជាចូររួម
យ៉ាងសកម្មកក្នុងការការពារសម្បត្តិធម្មជាតិ និងប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរដែលត្រូវពួកមន្រ្តីឈ្មួញអាក្រក់រំលោភយកដីធ្លីរបស់គាត់ ចូលរួមទាមទារសិទ្ធជូនពួកគាត់ និងការបានក្លាយទៅជាព្រះសង្ឃគឺសំខាន់ណាស់សម្រាប់ជាតិសាសន៍ខ្មែរ ព្រះសង្ឃជា
កន្លែងផ្ទុកនូវវប្បធម៌ អក្សរសាស្ត្រខ្មែរឲ្យបានគង់វង្សយូអង្វែងសម្រាប់ជាតិសាសន៍ខ្មែរទាំងមូល រួមមានចំណុចសំខាន់ៗជា
ច្រើនផ្សេងទៀត។

          សរុមជារួមការបួសជាព្រះសង្ឃ គឺមានចំនុចផ្ដល់ប្រយោជន៍ជាច្រើនដល់សង្គមខ្មែរ ការពារសម្បតិ្តធម្មជាតិ ការពារ
ប្រជាពលរដ្ឋ ទាមទារសិទ្ធិជូនប្រជាជន និងជាការបំពេញកាតព្វកិច្ចជាកូនខ្មែរដែលត្រូវតែបួសក្នុងសំណាក់ព្រះពុទ្ធសាសនា
ដែលរដ្ឋបានចែងក្នុងរដ្ឋធម្មនុញ្ញថាព្រះពុទ្ធសាសនាជាសាសនារបស់រដ្ឋ។ ក្នុងនាមយើងជាពលរដ្ឋកម្ពុជា ត្រូវធ្វើកាតព្វកិច្ច
ល្អជូនរដ្ឋ និងព្រះពុទ្ធសាសនា។